دوشیزه‌ و دانشگاه پنج شش سالی از فارغ‌التحصیلی و دیپلمه شدن دوشیزه اکبری می‌گذشت و حوصله‌ی نامبرده از خانه‌نشینی و بی‌همسری، حسابی سَر رفته بود.

  بانو و ضحاک ثروت و قدرت از حدی که بگذرد، هر آدمی را تا مرز جنون و دیوانگی پیش می‌برد. این پریشان‌مغزی به سبب

دیوانه در قفس خندید به عشقِ هوایِ تمیزِ بعدِ باران، به قصد پیاده‌روی از خانه بیرون زدم. مستانه از خنکای هوا لذت می‌بردم و بی‌توجه

نوشته‌های خاک‌برسری سال‌ها قبل در کلاس‌های انجمن سینماگران جوان شرکت می‌کردم و جمله‌ی یکی از اساتیدِ آن دوران، همواره همراهم ماند: «اگر در نشست نقد