گام چهارم

در هر حالی بنویس!

دوران آموزش فیلمنامه نویسی را با زمانی که برای کنکور درس می خواندید یکی نگیرید. فصلی از زندگیتان که برای کنکور تلاش می کردید تمام زندگیتان تعطیل شده بود. از عروسی مهمانی تفریح و حتی فیلم دیدن و رمان خواندنتان زده بودید تا برای تست زدن زمان بیشتری در اختیار داشته باشید. اما اکنون قرار است در امتداد زندگیتان آموزش ببینید و لذت ببرید. چون همین زندگی کردن به خلاقیت و ایده پردازی های شما کمک درخور توجهی خواهد کرد.

پس خیال نکنید باید با آسودگی خاطر و فراغ بال دست به قلم شوید. اتفاقا این طور نیست و شما باید با همه آرامش و آسایش نداشته تان هم به سراغ نوشتن بروید. رنجیده اید و بی حوصله، پس بنویسید. دچار اضطراب و بی قراری هستید، بنویسید. کسی خاطرتان را آزرده است، بنویسید. در محل کارتان اعصاب تان به هم ریخته است و خشمگین هستید، بنویسید.

شما نویسنده هستید پس باید با تمام خصوصیتان بنویسید. وقتی خسته اید، زمانی که خواب آلود هستید، هنگامی که بیمار هستید، باید بنویسید. هر وقت فرصت و مجالی به دست آمد بنویسید. منتظر ذهن آرام و شرایط ایده آل نباشید. نوشتن در زمان هایی که خلق و خویتان خیلی هم در حد استانداری که می خواهید نیست، باعث می شود به تفاوت روحیه تان در نوشته هایتان پی ببرید.

فرض کنید یک دعوای خانوادگی داشته اید و اکنون عصبانی به اتاقتان برگشته اید. یک کاغذ سفید بردارید و  بنویسید :  داخلی-اتاق-شب و سپس یک خط پایین تر بنویسید شخصیت عصبانی . در ادامه با همان اعصاب خوردی که دارید هر آنچه که می خواهید بنویسید. درباره اتفاقی که پشت سر گذاشته اید و یا اینکه اگر مجادله به سمت دیگری پیش می رفت چه اتفاقی می افتاد. سانسور نکنید هر آنچه به ذهنتان می رسد بنویسید. حتی ادامه داستانی را هم که می نوشتید می توانید ادامه دهید. در شرایط دیگر هم همین سبک و سیاق ادامه بدهید. خارجی-ایستگاه اتوبوس-شب شخصیت خسته / خارجی-خیابان-ظهر شخصیت کلافه و …. چندی بعد شما یک آرشیو کامل دارید که می توانید از آن در فیلمنامه تان استفاده کنید به طور مثال قصد دارید برای یک سکانس شخصیت بی حوصله ای را تصویر سازی کنید به سراغ آرشیو فوق العاده تان بروید و همه بی حوصلگی هایتان را از آن بیرون بیاورید.

ادامه دارد….