نیمه خالی وجود

تا همین چندی پیش به اشتباه تصورم بر این بود که بی‌پرده ابراز عقیده کردن و صریح و رک بودن از نداشتن فراست و بینش لازم در دوراندیشی و سیاست سرچشمه می‌گیرد و آدم‌هایی که توانایی پنهان کردن عقیده‌شان را داشتند، صاحب‌تدبیرانی، بادرایت می‌پنداشتم.

بی‌پروایی خودم در اظهار نظر کردن را، ضعف و نداشتن درایت و زیرکی لازمم را در محافظه‌کاری، بی‌‌خردی می‌دانستم و فقدان این قدرت و بصیرت را، همیشه مثل کمبودی در وجودم حس می‌کردم و از آنجا که در تلاش برای آموختن فن این تدابیر راه به جایی نمی‌‌بردم، آنها را ذاتی فرض کرده و در حسرت خود در بی‌بهره بودن از آنها بیشتر غبطه می‌خوردم که چرا از توانایی در خفیه و نهان‌کاری محرومم.
.
تا اینکه نمی‌دانم کی و کجا این جمله را خواندم: «افرادی که خود واقعی‌شان را ابراز می‌کنند نه ضعیف‌اند، نه ابله و ساده لوح. بلکه آنقدر شجاع هستند که نیازی به پنهان‌کاری ندارند».

از خودم در عجبم که چرا هیچوقت، آن به اصطلاح نیمه خالی لیوان را، آن عجز و درماندگی را، با این دیدگاه تکمیل و اصلاح نکرده بودم. آنچه خرده‌گیری بر خود به علت عدم کتمان عقاید بود، با تحسین و تمجید از شجاعت ابراز وجود به راحتی جایگزین شد. این تغییر دیدگاه بین نیمه‌های پر و خالی و صفات مثبت و منفی شاید فرصت بیشتری در اختیار ما بگذارد تا نقاط قوت و ضعف را با یکدیگر هم‌پوشانی و در جهت تقویت و اصلاح هر دو برآییم. از این رو مدتی است که به دنبال نیمه‌های خالی وجودم هستم و قصد دارم با نگرش جدیدی به آنها فکر کنم.

و در پایان جمله‌ای از رومن رولان* در نکوهش آنها که خود واقعی‌شان را پنهان می‌کنند:

جرات کنید راست و حقیقی باشید، جرات کنید زشت باشید. اگر موسیقی بد را دوست دارید، رک و راست بگویید. خود را همان که هستید، نشان دهید. این بزک تهوع‌انگیز دورویی و دوپهلویی را از چهره روح خود بزدایید و با آب فراوان بشویید.

طوبا وطن‌خواه
آدرس کانال تلگرام من نویسه گرام  https://t.me/toobavatankhah

*نویسنده فرانسوی برنده جایزه نوبل ادبیات