سیاهه رفقای بد

بارها این اتفاق افتاده بود. تکرار مکررات. آن قدر جیک و بُک­شان یکی بود و چیک تو چیک هم بودند که وصف ناشدنی است. با این حال سالی دو سه بار هم می­ زدند به تیپ و تاپ هم و پته­ های همدیگر را به آب می­ دادند. حکمت این دوستی و رفیق بازی­های هایشان را متوجه نمی­ شدم. بعد از اولین سفری که سه نفری با هم رفتیم و برگشتیم سعی در حفظ فاصله گرفتم. رابطه را در حد سلام و علیکی در محل کار و تبریک و تسلیتی حفظ کردم و تمام. سالهاست تمرین  کرده ­ام که آرامشم را به بهای خوشگذرانی و چند صباحی کنار دیگران بودن، نابود نکنم و به همین علت است که یک لیست از رفقای بد دارم.

نکته شایان توجه لیست من این است که نام هر شخصی به آن اضافه شود دیگر نه خط می­ خورد، نه پاک می­ شود. اشخاصی که در این لیست هستند برای همیشه از زندگی من حذف شده­ اند. اهل فرصت دوباره به کسی دادن نیستم. اصولا چرا باید به کسی که درد و دل دوستانه­ای را پخش کرده یا یک دعوای جانانه در محل کار به راه انداخته است و آخر سر هم با یک معذرت خواهی نصفه و نیمه همه حواشی ایجاد شده را سمبل کرده، دوباره فضا و فرصت تکرار این مسایل را داد؟ چرا فکر می­­ کنید کسی که یک ­بار جایی جلوی جمع ضایع­تان کرده است دوباره این کار را با شما نخواهد کرد؟ شاید هم گمان می­ برید شخصی که به بهانه دوستی، از شما سواستفاده کرده قادر به تکرار آن نیست؟ چرا به واسطه داشتن خاطراتی خوش، با اغماض، از بدی­های افراد چشم پوشی می­ کنید؟ شک نکنید دوباره همان ماجراها در قالب دیگری رخ خواهد داد.

اطمینان دارم همه ما به این لیست احتیاج داریم، لیستی که با تمامی رفقای بد ما پر خواهد شد. یادمان باشد وقتی که تنها هستیم ناراحت­ ایم، نیاز به همنشینی و مصاحبت با دوستی را داریم تحت هیچ شرایطی سراغ اسامی که در این لیست هستند نرویم. این غریبه های در ظاهر آشنا امتحان خود را بد، پس داده ­اند. به جای امتحان مجدد گرفتن از آنها، یاد بگیرید لذت تنها بودن را کشف کنید. تمرین کنید تنهایی ­تان را با خودتان قسمت کنید نه با رفقای بد داخل لیست سیاه ­تان.