پشت‌صحنه
عباس کیارستمی رو به دوربین پشت صحنه فیلم ۱۰
در حال سیگار کشیدن می‌گوید:
من ی موقعی اگه پاکت سیگار دستم بود، نمی‌ذاشتم کسی ازم عکس بگیره، آدم چجوری ذره ذره به بی‌آبرویی عادت می‌کنه…
نه تنها به بی‌آبرویی ذره ذره خو می‌گیریم بلکه قادر هستیم با هر صفت ناپسندی خود را نامرتب و نابود کنیم و چون روند به قهقرا رفتن خیلی آرام صورت می‌گیرد، با ڱذر زمان حتی فراموش می‌کنیم شخصیتِ اکنون ما، تفاوت فاحشی با گذشته دارد. اصولا طی کردن روند سراشیبی خزیدن به منجلابِ زشتی و ناهنجاری، بسیار سهل‌تر از جریان و طریق زیبنده بودن بر فضایل اخلاقی است.
از اخلاقیات گذشته، در همه انسان‌ها قدرت و نیرویی شگرف است که به آنها این توانایی را می‌دهد که در سختی بعد از آسایش هم بتوانند زندگی کنند. در جنگ بعد از صلح، در ورشکستگی بعد از توانگری، در خشکسالی بعد از ترسالی، آدمی قادر است ادامه حیات بدهد. خانه‌خراب، مالباخته، داغدیده و دردمند، جان می‌کند و جان نمی‌دهد. با آزار و خشونت، با فقر و تنگ‌دستی، با بلا و مصیب و هر آنچه که بر سرش بیاید باز ادامه دادن به زندگی را تحمل می‌کند و این معجزه احتمالا فقط به علت میل ما بر ادامه بقا است.
گاهی فکر می‌کنم با این درجه جان‌سختی که نسبت به زندگی در این دنیا داریم لابد بعد از مرگ همچنان به زندگی دنیوی هم ادامه خواهیم داد!
طوبا وطنخواه
آدرس کانال تلگرام من نویسه گرام
آخرین نظرات: